Z KART HISTORII SZELEJEWA
Szelejewo położone jest w północno-wschodniej części byłego województwa leszczyńskiego (obecnie wielkopolskie), 11 km na wschód od Gostynia. Cały teren jest równinny (wysokość 127 m n.p.m.). Klimat odznacza się stosunkowo wysokimi temperaturami i umiarkowanymi opadami. Pierwsze odkryte ślady osadnictwa w najbliższej okolicy Szelejewa sięgają III w.p.n.e.
Najstarsza wzmianka źródłowa o interesującej nas osadzie, a należącej wówczas do grodu książęcego w Grabonogu, pochodzi z roku 1246. Wieś znajdowała się na uczęszczanym w tym okresie szlaku handlowym prowadzącym z Wrocławia do Pyzdr.
Nie ma zgodności co do pochodzenia nazwy Szelejewo. Są w tej kwestii dwie teorie, z których pierwsza zakłada, iż nazwa wywodzi się od imienia Szaleja, druga zaś – od rośliny szalej (cykuta).
Na początku wieku XV ustanowiono formę organizacyjną Szelejewa, jako wsi lokowanej na prawie czynszowym. Osada przeszła wtedy we władanie rycerskie, a kolejnymi właścicielami byli Szelejewscy herbu Junosza i Pogorzelscy herbu Wczele.
W XVI stuleciu, obok folwarku pańszczyźnianego, istniała już wieś sołecka na 2 łanach. Zamieszkiwało ją wówczas 8 kmieci, 1 chałupnik i 1 rzemieślnik. Jak podają źródła, był tu także wiatrak i 2 karczmy.
Rok 1627 był tragiczny dla mieszkańców Szelejewa. Trwająca właśnie w Europie wojna trzydziestoletnia dotarła i tutaj. Wieś została wówczas doszczętnie ograbiona przez działające na tych terenach wojska saskie. Dwadzieścia lat później Andrzej Pogorzelski, kasztelan przemęcki, na miejscu drewnianej kaplicy wzniósł kamienny kościółek (akwarela), który istnieje do dnia dzisiejszego, stanowiąc najstarszy zabytek Szelejewa.
Z końcem wieku XVIII wieś znalazła się w rękach rodu Radzewskich. W tym też czasie kroniki odnotowały istnienie we dworze młyna. Do ciekawostek zaliczyć można i to, że w roku 1794 w lasach między Szelejewem a Zimnowodną rozłożył się obozem oddział powstańców kościuszkowskich. Przyczyną było zapewne to, iż jego dowódca, Franciszek Garczyński, miał w majątku szelejewskim krewniaków jako posesorów.
